(၁) ဘောင်သည် ဆိုဖာ၏ အဓိကဖွဲ့စည်းပုံနှင့် အခြေခံပုံသဏ္ဍာန်ဖြစ်သည်။ ဖရိမ်ပစ္စည်းများမှာ အဓိကအားဖြင့် သစ်သား၊ သံမဏိ၊ လူလုပ်ပြားများ၊ အလယ်အလတ်သိပ်သည်းဆ ဖိုက်ဘာဘုတ် စသည်တို့ဖြစ်သည်။ လက်ရှိတွင် အဓိကပစ္စည်းမှာ အလယ်အလတ်သိပ်သည်းဆ ဖိုက်ဘာဘုတ်ဖြစ်သည်။ ဘောင်သည် အဓိကအားဖြင့် မော်ဒယ်လိုအပ်ချက်များနှင့် ကြံ့ခိုင်မှုလိုအပ်ချက်များနှင့် ပြည့်မီရန် လိုအပ်သည်။

(၂) ဆိုဖာ၏ သက်တောင့်သက်သာရှိမှုတွင် ဖြည့်စွက်ပစ္စည်းများသည် အဆုံးအဖြတ်အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ပါသည်။ ရိုးရာဖြည့်စွက်စာများသည် အညိုရောင်ပိုးနှင့် စမ်းချောင်းများဖြစ်သည်။ ယနေ့ခေတ်တွင် လုပ်ငန်းဆောင်တာအမျိုးမျိုးဖြင့် အမြှုပ်ထွက်သော ပလတ်စတစ်များ၊ ရေမြှုပ်များ၊ ဓာတုပစ္စည်းများကို အသုံးများလာပါသည်။ Filler သည် ကောင်းမွန်သော elasticity ၊ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုကို ခံနိုင်ရည်ရှိပြီး ကြာရှည်ခံနိုင်စေရမည်။ ဆိုဖာ၏ မတူညီသော အစိတ်အပိုင်းများ၏ တင်ဆောင်မှုနှင့် သက်တောင့်သက်သာရှိမှု လိုအပ်ချက်များသည် ကွဲပြားသည်။ Fillers များ၏ စွမ်းဆောင်ရည်နှင့် စျေးနှုန်းမှာ အလွန်ကွာခြားပါသည်။

(၃) အထည်၏ အသွင်အပြင်နှင့် အရောင်သည် ဆိုဖာ၏ အရသာကို အဆုံးအဖြတ်ပေးသည်။ လက်ရှိမှာ အထည်အလိပ်မျိုးစုံက တကယ်ကို အမိုက်စားပါပဲ။ သိပ္ပံနှင့်နည်းပညာများ တိုးတက်လာသည်နှင့်အမျှ အထည်မျိုးကွဲများ ပိုမိုပေါများလာသည်။

ရိုးရာဆိုဖာ၏ ယေဘူယျဖွဲ့စည်းပုံ (အောက်ခြေ-အပေါ်)-ဘောင်-သစ်သားချွတ်-နွေဦး-အောက်ခြေပိတ်ပါးလွှာ-အညိုရောင်ကူရှင်-ရေမြှုပ်-အတွင်းအိတ်-အပြင်ဖုံး။

ခေတ်မီဆိုဖာများ၏ ယေဘူယျဖွဲ့စည်းပုံ (အောက်ခြေမှအပေါ်သို့) ဘောင်-ပျော့ပျောင်းတီးဝိုင်း-အောက်ခြေပိတ်ပါးလွှာ-ရေမြှုပ်-အတွင်းခံအိတ်-အင်္ကျီ။ ခေတ်မီ ဆိုဖာများ၏ ထုတ်လုပ်မှု လုပ်ငန်းစဉ်သည် ရိုးရာဆိုဖာများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက စမ်းရေတွင်းများ ပြုပြင်ခြင်းနှင့် ကူရှင်များခင်းခြင်းအတွက် အချိန်ကုန်ပြီး လုပ်သားအသုံးများသော လုပ်ငန်းစဉ်ကို ချန်လှပ်ထားသည်ကို တွေ့မြင်နိုင်သည်။